|
|
|
|
เปรี้ยงปร้าง(Adverb) Example in Thai: กระเบื้องหลังคาของศาลาใหญ่ร่วงกราวราวกับมีมือยักษ์ตะกุยหล่นแตกเปรี้ยงปร้างไปทั่ว Inflection/Definition: เสียงดังเปรี้ยง โดยปริยายหมายถึงกระทำรุนแรงให้เกิดเสียงเช่นนั้น เช่น ตบตีเป็นต้น
|
onomatopoeia from the sound of thunder or an explosion
|
|
| |