English Thai Dictionary

English Thai Dictionary

Search Word EnglishTranslation ThaiTransliteration
impermissible
Adjective
ซึ่งไม่ได้รับอนุญาต
impersonal
Adjective
ซึ่งขาดบุคลิกลักษณะ
impersonal
Adjective
ที่ไม่เกี่ยวกับบุคคลtêe mâi gìeow gàp bòok-kon
impersonal
Adjective
ที่ไม่ให้ความสำคัญtêe mâi hâi kwaam sǎm-kan
impersonality
Noun
การขาดลักษณะของมนุษย์gaan kàat lák-sà-ná kǒng má-nóot
impersonalize
Verb
ทำให้ขาดลักษณะของมนุษย์tam hâi kàat lák-sà-ná kǒng má-nóot
impersonate
Verb
เลียนแบบlian-bàep
impertinence
Noun
ความหยาบคาย
impertinency
Noun
ความหยาบคาย
impertinent
Adjective
ซึ่งไม่เข้าเรื่อง
impertinent
Adjective
ทะลึ่งtá-lêung
imperturbable
Adjective
สงบ
imperturbation
Noun
ความเยือกเย็นkwaam yêuak-yen
impervious
Adjective
ซึ่งไม่ได้รับอิทธิพลจากบางสิ่ง
impervious
Adjective
ซึ่งไม่ปล่อยให้ (น้ำหรือก๊าซ) ผ่าน
impetigo
Noun
โรคผิวหนังชนิดเป็นตุ่มพุพองซึ่งเกิดจากเชื้อแบคทีเรีย
impetuosity
Noun
ความหุนหันพลันแล่น
impetuous
Adjective
หุนหันพลันแล่นhǒon hǎn plan lâen
impetuously
Adverb
อย่างหุนหันพลันแล่น
impetuousness
Noun
ความคึกคะนองkwaam kéuk ká nong
impetus
Noun
แรงกระตุ้นraeng grà-dtôon
impiety
Noun
การขาดความเลื่อมใสศรัทธาในศาสนา
impinge
Verb
กระทบgrà-tóp
impinge
Verb
เข้าแทรกแซงkâo sâek-saeng
impinge on
Phrasal verb
กระทบกระแทกgrà-tóp grà-tâek
impinge upon
Phrasal verb
กระทบกระแทกgrà-tóp grà-tâek
impious
Adjective
ซึ่งไม่เคารพในศาสนาหรือพระเจ้า
impish
Adjective
ซนson
implacable
Adjective
ซึ่งไม่สามารถทำให้สงบลงได้
implant
Verb
ปลูกฝังbplòok fǎng
12...113011311132...27452746